Hirsi Ali kaapt homoleed
de Volkskrant, Forum, 20 april 2006

Er moet nee worden gezegd tegen de manier waarop Hirsi Ali de homobeweging heeft gekaapt, vinden negen historici en sociale wetenschappers.
Bewijs voor toename geweld tegen homo's is vooral anekdotisch

Ayaan Hirsi Ali opent vrijdag in het Herinneringscentrum Kamp Westerbork een tentoonstelling over homoseksualiteit en de Tweede Wereldoorlog. Organisatoren zijn het Internationaal Homo Lesbisch Informatiecentrum en Archief (Ihlia) en de Schorerstichting. Bij de opening wordt ook het boek Het begint met nee zeggen. Biografieën rond verzet en homoseksualiteit 1940-1945 gepresenteerd.
Inderdaad, wij beginnen met nee zeggen, néé tegen de manier waarop Hirsi Ali en haar geestverwanten zich nu ontfermen over homoseksualiteit. Wij vinden dat het tijd is nee te zeggen tegen de manier waarop populistische stromingen in Nederland, en politici als Hirsi Ali en Verdonk, vrouwenbevrijding en homo-emancipatie hebben gekaapt. Ze gebruiken die om hun politiek van confrontatie en uitsluiting kracht bij te zetten en draaien daarbij de bevolking met angstaanjagende teksten een rad voor ogen. Voor alle duidelijkheid: 'wij' zijn historici en sociale wetenschappers die homoseksualiteit en gender onderzoeken. Enkelen van ons doen onderzoek naar homoseksualiteit in de Tweede Wereldoorlog.
We vertegenwoordigen verschillende generaties en zijn bij elkaar opgeteld vanaf het einde van de jaren zestig actief betrokken geweest bij de vrouwen- en de homobeweging. We hebben stuk voor stuk onbegrip, weerzin, acceptatie en enthousiasme ontmoet ten aanzien van onze seksuele voorkeuren. We hebben ons gezamenlijk ingezet voor een betere wereld voor vrouwen en homoseksuelen.
Wat we persoonlijk en professioneel hebben bereikt, hebben we niet gekregen door onze ouders, omgeving en collega's als achterlijk te betitelen, of te beweren dat ze in tegenstelling tot gelukkiger delen van de mensheid de idealen van de Verlichting nog niet deelachtig waren geworden. We hebben geopereerd vanuit de veronderstelling dat iedereen kan emanciperen.
Wij vinden dat het tijd is om nee te zeggen: wij willen niet worden ingelijfd in een populistisch en polariserend project. Onze opvattingen zijn niet 'oud' of 'wereldvreemd', zoals Hirsi Ali haar tegenstanders veelal aanwrijft. Wij hebben vooral geen boodschap aan háár messiaanse opdracht en aan de apocalyptische scenario's die ze steeds afdraait.
De uitnodiging die de organisatoren van de tentoonstelling pere-mail verzonden, spreekt wat dat betreft boekdelen. De tentoonstelling is 'een terugblik die ook vraagtekens plaatst bij de tegenwoordige tijd: kunnen homoseksuele mannen en vrouwen blijven vertrouwen op rechtsbescherming of worden veroverde vrijheden ingeleverd? Hoe zal zich de samenleving opstellen tegenover groeiende intolerantie?'
Er is weinig meer dan anekdotisch bewijs voor de toename van antihomoseksueel geweld. De cijfers ontbreken door herstructurering bij de politie. Wel is het zo dat het gevoel van onveiligheid groeit bij homoseksuelen (bleek onlangs uit twee onderzoeken). Maar daar zou de Nederlandse berichtgeving over de islam wel eens debet aan kunnen zijn, zoals de WRR en een aantal vooraanstaande politici onlangs constateerden.
Sinds de onzalige uitspraken van een Rotterdamse imam is homoseksualiteit in Nederland uitgegroeid tot het symbool waarmee Nederland zich presenteert als een natie waarin christelijke-joodse-humanistische tradities en de idealen van de Verlichting worden hooggehouden. De ironie van het verhaal is dat alledrie die tradities en ook de Verlichting juist wat homoseksualiteit betreft een repressieve geschiedenis kennen. Rechtspraak in Nederland jegens homoseksuelen in de eerste helft van de 19de eeuw - toen de Verlichting hoogtij vierde - getuigde zelfs, in vergelijking met de periode daarvoor, van veel grotere willekeur, ingegeven door afkeer van homoseksualiteit. Homo-emancipatie in Nederland komt niet voort uit die tradities en idealen, maar is een overwinning daarvan.
Zelfs de heftigste uitspraken van imams in Nederland vinden hun equivalent in wat nog niet zo lang geleden de boodschap van katholieke en protestantse zijde was. Het is nog maar twintig jaar geleden dat homoseksuelen tegen de uitspraken van bisschoppen en het bezoek van de paus betoogden. De bijbel bevat geen vriendelijker teksten dan de koran. Het homohuwelijk bestaat pas sinds 2001.
Wij beginnen nu met nee zeggen tegen de verleidingen van gemakzuchtige betogen die ons via de onderbuik een gevoel van angst moeten geven: ze leveren niets anders op dan vervreemding van het islamitische deel van de samenleving. Hirsi Ali opent de tentoonstelling niet namens ons.

Marian van der Klein, Theo van der Meer, Anna Tijsseling (Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis Amsterdam), Geertje Mak, Stefan Dudink ( Radboud Universiteit Nijmegen ), Sonja van Wichelen, Marc de Leeuw ( Universiteit van Amsterdam ), Agnes Andeweg en Esther Captain.
Copyright: Tijsseling, Anna;Meer, Theo van der ;Klein, Marian van der